Z jednej strony mamy czasy współczesne. Stella, za pieniądze ze spadku po rodzicach, kupiła dom, który właśnie remontuje. Jej ukochany Jack, pogodził się z tym, że musieli wyprowadzić się z Londynu i teraz musi znosić niekończący się remont i długie dojazdy do pracy. Któregoś dnia na progu staje zakrwawiona Lori. Kobieta uciekła od męża, który ją bił. Jest w strasznym stanie. Stella bez chwili namysłu przygarnia ją i oferuje jej nocleg. Jack jest bardziej podejrzliwy i kategorycznie każe Lori następnego dnia się wyprowadzić. Ale Stella kierowana współczuciem dla Lori zgadza się, by kobieta została, pod warunkiem, że kiedy Jack będzie w domu Lori będzie cicho by Jack nie zauważył jej obecności. Tym samym Stella zaczyna brnąć w coraz większe kłamstwa.
A dom ma swoje sekrety. “Nie wybrałam tego domu – to on wybrał mnie. I nie pozwoli mi odejść, dopóki moja misja nie zostanie wypełniona. A może później też nie”. Dom był kiedyś schroniskiem dla ofiar przemocy domowej. W jednym z pokoi pod tapetą znaleziono dziecięce rysunki przedstawiające sceny przemocy domowej, a któregoś dnia Stella znajduje zapiski Dawn Watson z Centrum Terapii Rodzinnej.
Pomiędzy historię Stelli wplata się historia Kay, nastolatki, która zaszła w ciążę. Parę lat po urodzeniu córeczki, w jej życiu pojawia się Alan. Zakochana Kay szybko wychodzi za niego za mąż. Niestety nadzieje dziewczyny na szczęśliwy dom nie ziściły się …
Obie historie dzieli prawie 40 lat. Czy coś je łączy?
Temat przemocy domowej jest tematem bardzo trudnym. Autorce udało się napisać historię jaka mogła przytrafić się każdej kobiecie, bez babrania się w opisach przemocy. Wystarczyły sugestywne opisy, jak np. opis dziecięcego rysunku znalezionego pod tapetą i ciarki przechodziły po grzbiecie… Rozwiązanie zaskoczyło mnie. Ale jednocześnie daje furtkę dla drugiej części.
http://www.rudymspojrzeniem.pl/2020/12/wyzwanie-czytelnicze-wypozyczone-2021.html
Be First to Comment